domenica 29 gennaio 2012

Rivoluzione Sarda



Be', chi custa kita siet una kita de ammentare lu pothimus narrer de abberu.
Cuminzanne chin sos iscioperos e sos bloccos de sas merces, finzas a s'urtimu attu de disisperu de sos sinnicos de su Surcis Iglesiente chi hana torratu sa vascia tricolore a su prefettu e Cagliari.
Ma jeo inoche in custu jassu, in custu blog, dia cherrer achere s'analisi de su chi custu cheret narrer, prus che contare sas dinamicas de comente s'isciopero est'istatu organizzatu e sichitu dae sas diversas associaziones.
Su chi pro me est'importante de commentare este sa dinamica e su aer piccatu cussenzia chi su populu Sardu, tottu, niune esclusu, este arrivatu a unu limite de supportazione. Su populu in custa fase de iscioperos e de dimostraziones est cumpattu. Est'unu.
Attenzione a sos ki naran ki est comente a s'ottichentos. No est veru. Inoche semus videnne sos operaios luttane paris a sos burghesos (comente Marx los cramaiata). In atteras paraulas, oje sa distinzione tra operaiu e industriale,  pastore (mere o zeraccu), cummerciante o comporatore, tottu sono luttanne contr'a su mantessi inimicu. Unu sistema prima e tottu politicu, e sicunnariamente sociale, chi hat impoveritu su populu in materia de dinari e de cultura. Custos duos termines annana semprer paris. In uve b'at dinari b'at cultura e uve b'at cultura girat su inari.
Mi paret de vider torra, unu bisu chin sos ocros abertos: una rivoluzione Sarda, inuve sos lavoratores (tottu sas categorias) si ribellana contr'a sa politica. Esattamente comente in su 1789 in Franza, occateche sa Monarchia Franzase e ponitebi sos Puliticos Sardos.....sos urcones son ch'e i pare.

mercoledì 18 gennaio 2012

Referendum pro s' Indipendetzia. (Vol 1)

Referendum pro s' Indipendetzia. (Vol 1)



Custa kita, b'est istata sa presentazione ufficiale de sa chirca de firmasa pro achere unu Referendum pro s'indipendentzia de sa Sardigna.

In josso 'e custa pagina bos lasso su link pro kie keret appruffunnire.
Su tema ki pero dia cherrer trattare oje, este deiffattisi unu tema chi udditi, comente maccarrones appena occatos dae urru, intro de sa ucca assutta de talunos partitos indipendentistas isulanos.

Su Referendum ponet a timere. Sa rejone pro sa cale issos si distaccana dae cust'ipotesi de espressione popolare de votu est chi issos naran chi sa Sardigna, oje ch'est oje, no est pronta. Sa zente keret educata prima, sinono, si su Referendum venit bissu dae sos "Italianistas", custu atta a essere unu vallimentu troppu mannu ki est capace poi b'atta a cherrere troppu tempus pro lu torrare a occare a campu.

Sa dimanna chi mi acco jeo est custa: si no est oje, a canno?
Ca est diventatu un'affare de apprettu inoche. Nos ne semus abizzanne die pro die chi sas cosas cheren cambiatas. E chin sa crisi chi b'este, sa zente est' ormai a sa gana. E solu canno sa zente est'agganata chi est capace de reagire e de si pesare tott' in pare e pretennere unu cambiamentu prufunnu dae sar raichinas.


Su tempus de ponner sos Sardos in daeinnantis a sa realitate e de lis facher cumprennere sas potezialitates de una nassone Sarda indipendente dae s'Italia ma inintro de unu cuntestu Europeu b'est istatu. E m'azzisi a perdonare si bos naro in onestate, chi sa politica de sos 4,5,6 partitos indipendentistas sardos, est istata vista dae su prus de sa zente semprer anneosa e cuffusa, chin custos iscroppamentos pro rejones chi non veniana cumpresas dae tottu.

Sa realitate bos lu naro chin coro, est chi (vinzas chin custos 20 annos de Berlusconismu) non s'est cumpresu chi s'unica arma capace de intrare in sas domos e de vaure su messaggiu de Indipendentzia, est'istata sa televisione. In chimbant'annos de televisione sa zente at cuminzatu a s'abituare a non arrejonare prus chin su ichinatu 'e domo. E sos chi arrejonaina, voliaina sos arrejonos intesos in televisione.

E in televisione, s'arrejonu de s'Indipendentzia de sa Sardigna, seriu, costante, decisu, e mescamente fittianu non b'est istatu. E non b'est istatu ca custos partitos no ana cumpresu o non sono istatos capaces de intrare propriu in sas televisiones regionales.

E tanno torramus a sa mantessi dimanna chi diapo cherrer fagher a custos partitos: sezis in die de oje progettanne carchi cosa simile ( die cata die in televisione, manifestaziones, assembleas e articulos de giornale, pro proporre su tema de s'indipendentismu), chi diat divulgare su messaggiu a sa Nassone Sarda durmiente, e poi vra carchi annu si annatta in massa a recherrere unu Referendum?
Si no lassate chi custu Referendum annete a d'aeinnanntis e nessi gai amus a b'aere una discussione in sos medios de massa supra de custu tema.

Sa dimanna de apprettu est custa: si no est oje, a canno?

Link:

http://www.ilminuto.info/sc/2012/01/%E2%80%9Cun-referendum-per-l%E2%80%99indipendenza-della-sardegna%E2%80%9D-al-via-la-raccolta-firme-di-malu-entu-le-perplessita-di-progres-e-ampi/

domenica 15 gennaio 2012

Kita 1






Salute a tottu.

Est beru chi sa crisi s'est achenne intennere semprer de prusu in domos nostras. Cherenne vinzasa essere unu pacu prus realistas, potho vinentas narrer chi sa crisi, chi est'una crisi economica non solu europea, s'est achenne intennere mescamente in Sardigna.

Sa notizia de custa kita est deiffatis sa decisione uffiziale de serrare sas urtimas industrias de Sardigna. «Una bomba sociale» narat oje Luigi Sbarra aeddanne de sa tancatura de s' ALCOA . S' Alcoa presente in Sardigna in Portoveme e in su Sulcis Iglesiente. Una crisi chi impeleat sa Sardigna dae su capue supra a su capu 'e josso.

Pro non faeddare de su chi est succedenne a s'edilizia, sa pastorizia e s'artigianatu. Non b'at unu settore in Sardigna chi non si lamentet.
Est una situzione de attesa. Gai la vido jeo. Tottu sono aspeanne carchi cosa. Chi si torrete a ponner in motu s'economia, ma nessune in coro suo bi credete.

Est'un' attesa longa, sa chi nos veniti in conca, e s'Italia in tottu custu est vista comente una sicurezza, una certezza chi si non b'iti istata issa chissa uve imus istatos.

E non si videte in craru comente s'Italia siet gia vallita, comente potenza Economica e comente cuncettu de fratellanzia e solidarietate. S'ana a iscorrare tott'a paris, canno s'ana a deves partire su chi pacu li s'ata a restare canno s'istatu ata a narrare chi su debitu non est prus possibile a lu paccare. Su Nord chin su Sud, s'ana a iscorrare e a iscropare comente lu sono deiffattisi semprere istatos.
E sa Sardigna?

Sa Sardigna est, itti, e semprer atta a essere, un'attera cosa. Distante dae s'Italia e dae sos Italianos. E dae cussu semprer s'urtima rotta 'e su carru, canno b'at de distribuire inari, e sa prima canno b'at de bi achere ispeculaziones. E si como sa barca est'affunnanne (mi perdonene de sa vrase sos familiares de sos dispersos de sa Nave de crociera affunnata jant'eris notte), sa Sardigna, intro de s'Italia este sa prima chi affunnat. E lu semus videnne, e vivenne propriu como.

Salute e triccu.

sabato 7 gennaio 2012

Pruite (Perche' )


 PRUITE?

Ca no appo iscobertu perunu situ, perunu giornale, perunu telegiornale chi nos argumentet sas Novas in Sardu.

Ca b'est su bisonzu de praticare custa limba, sa nostra limba, e de la colorire e de la imbentare donzi cata die.

Ca sa Zente Sarda no benit rappresentada in sos Media, e tanno si no este in televisione chie potet narrere chi custa zente esistat abberu? E sa Zente mantessi non vidennesi rappresentada, atta a pessare chi sa vida sua chi est vivenne este unu sonnu? Este Irreale? Chi sas cosas chi nos ana tramandatu sos vezzos sono cosa vezzas, chene valore, ca oje su chi at valore lu si potet misurare in dinari e in notorietate, e nessuna de custos valores e tradiziones vatut dinari e notorietate...?

Ca b'est sa neccesidade de facher cumprenner chi sa Limba nostra no est'a mancu de sas atteras limbas, anzis, forzis propriu ca issa este sa nostra limba at prus valore puru.

Ca est'ora chi sos Sardos vidana rispettata sa situazione issoro, e tanno est'ora chi vinzas sos "media" (televisiones e giornales) de su locu nostru si interessene prusu de su chi est passanne e pessanne sa zente de Sardigna, ponenne custas chistiones in prima pagina.

Ca b'at unu limite in su annare a chircare sos quentos e sas novas de sos atteros Istatos.B'at unu limite a sas lanas.

Ca b'at gana de cambiare. B'at gana de ischire comente si potat viver menzus. B'at gana e bastat unu articulu de giornale pro acher videre chi sa gana este in tottu sa Sardigna e non solu in domo tua e mea.

Ca sos Sardos ana bisonzu de si intennere unitos torra, e aeddare sa limba issoro este unu prinzipiu de unione, de sentimentu de cuncordia e de appartenenzia in d'unu populu.

Pro custos motivos, e vorzis pro metas atteros chi appo irmenticatu, appo decisu de cuminzare custu blog. Chircanne, una via a sa kita, de iscriere sas novas sas prus de notu chi sicunnu mene sos giornales deviana dare importanzia. L'appo a faghere in Sardu. In d'unu Sardu chi isco no este su Sardu de tottu sos Sardos (su Nugoresu), ma chi vorzisi in pacu tempus atta a ischidare carchi attera anima pensante, e imparis potimus iscriere meta prus articulos in sos dialettos nostros ( Campidanesu, Gadduresu, Tattaresu, e Catalanu).


Salute e tricu